Acil Serviste Akut Böbrek Yetmezliği Tanısı Alan Hastaların Özellikleri
Fırat Bektaş, Ali Erhan Nokay, Faruk Güngör, Seçgin Söyüncü
Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Anabilim Dalı, Antalya
Özet
Giriş: Bir üniversite acil servisinde akut böbrek yetmezliği (ABY) tanısı alan hastaların demografik ve başvuru özellikleri tanımlandı, acil hemodiyaliz endikasyonları araştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışma 01.01.2006 ile 31.12.2006 tarihleri arasında, yıllık hasta sayısı yaklaşık 60,000 olan bir üniversite acil servisinde geriye dönük olarak MediAcil® acil hasta kayıt sistemi kullanılarak gerçekleştirildi. Hastaların saptanması Uluslararası Hastalık Kodlama Sistemi’nde (ICD-10) N.17 kodu taranarak gerçekleştirildi. Acil servise çeşitli şikâyetlerle başvuran ve acil serviste ABY tanısı alan 18 yaşından büyük hastalar çalışmaya dâhil edildi. Daha önceden kronik böbrek yetmezliği olan ve ABY gelişen hastalar çalışmadan çıkarıldı. Bu hastaları n dosyalarından acil servise başvuru tarihi, demografik özellikleri, başvuru şikâyetleri, vital bulguları, acil hemodiyaliz endikasyonları, acil serviste yapılan farmakoloijk tedaviler, havayolu ve kardiyovasküler stabilite durumu, acil serviste kalış süresi ve mortalite oranları kayıt edildi.
Bulgular: Çalışma süresi boyunca acil servise başvuran 79 hastanın dosya verilerine ulaşıldı. Bu hastaların 45’i erkek (%57), 34’ü (%43) ise kadındı. Hastaların yaş ortalaması 63,7±15,9 idi. Hastaların 27’sine (%34,2) acil serviste hemodiyaliz yapıldı. Çalışmaya alınan hastaların 50’sine (%63,3) acil serviste çeşitli farmakolojik tedaviler verildi. Sonuç olarak 73 (%92,4) hasta hastaneye yatırıldı. Çalışmadaki bir yıllık mortalite oranı 14 (%17,7) olarak belirlendi. ABY hastalarının acil servise başvuru şikayetleri geniş bir dağılım göstermektedir. (Kardiyovasküler [n=20, %25,3], enfeksiyöz [n=17, %21,5], gastrointestinal [n=14, %17,8], non-spesifik [n=13, %16,4] ve nörolojik [n=10, %11,4]). Acil hemodiyaliz, metabolik asidoz, hiperkalemi, hipervolemi, kardiyovasküler instabilite, acil serviste verilen farmakolojik ve havayolu tedavisi, yaş, cinsiyet ve hastanın hemodinamik durumu ile mortalite arasında bir ilişki saptanmadı (p>0,05). Hastaların yapılan masraşarının analizinde, masraşarının ortalaması 2196,1±2455,5 Yeni Türk Lirası (YTL) (min: 85 YTL, maks: 15766 YTL) olarak saptandı.
Sonuç: ABY hastaları acil servise çok çeşitli şikâyetlerle başvurabilirler. Bu hastalar hızla değerlendirilip renal replasman tedavisi başlanması gerekir. Ayrıca bu hastaların büyük bir çoğunluğuda hastaneye yatmaktadır. Sonuçta bu hastaların maliyetleri de artmaktadır. Acil serviste ABY tanısı almış hastalarda yapılacak bundan sonraki çalışmalar bu hastaların hastaneye yatış endikasyonlarını, maliyet azaltıcı tedavileri araştırmalıdır.