Acil Servislerde Tanıklı Resüsitasyon Girişimi ile İlgili Hasta Düşüncelerinin Belirlenmesi

Özet

Amaç: Acil servislerde geleneksel uygulamanın devamı olarak Kardiyopulmoner Resüsitasyon (KPR) girişimi sırasında hasta yakınlarının ortamda bulunmasına izin verilmez. Ancak, hasta yakınlarının hastanın bir parçası olduğu düşünülmeli, hasta ile beraber ele alınmalı, beklenti ve ihtiyaçları göz önünde bulundurulmalıdır. Çalışmamızda, acil servise başvuran hastaların, kendi yakınlarından birisine KPR girişimi uygulanması durumunda, müdahale odasında bulunmayı istemelerine yönelik tercihleri ve nedenleri araştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Araştırmanın örneklemini Afyonkarahisar Devlet Hastanesinin acil ünitesine başvuran ve araştırmaya katılmayı kabul eden 656 hasta oluşturdu. Veriler 11 sorudan oluşan “Bireysel Özellik Formu” ve altı sorudan oluşan “KPR Girişimine İlişkin Düşünceleri Belirleme Formu” ile yüz yüze görüşme tekniği kullanılarak toplandı. Görüşme öncesinde, katılımcılara “KPR girişimi açıklayan” standart bir bilgilendirme sunusu yapıldı. Her görüşme yaklaşık 15-20 dakika sürdü.
Bulgular: Katılımcıların %75’i (n=493) bir yakınına KPR girişimi uygulanması durumunda, müdahale odasında bulunmayı istedi. Bu katılımcıların %52.9’u “destek olurum-varlığımı hissetmesini isterim”, %34.2’si “yapılan işlemleri görmüş olurum-hastama bir şeyler yapıldığından emin olurum” düşüncesi ile müdahale odasında bulunmayı tercih etmişlerdi. Müdahale odasında bulunmamayı tercih edenlerin katılımcılar, bunun nedenlerini sırasıyla; “seyretmeye dayanamam” (%68.2), “çalışan ekip için fazlalık olurum” (%18.7), “orada bulunmamın hastama bir faydası olmaz” (%13.1) olarak belirttiler.
Sonuç: Acil servise başvuran hastaların %75’inin tanıklı KPR girişimini desteklemekte olduğunu bulduk. Acil servis yöneticileri, KPR sırasında hasta yakınlarının isteklerini göz önünde bulundurmalı ve hasta yakınlarının müdahale odasında bulunmasına yönelik gerekli düzenlemeleri planlamalıdır.