Kazazedenin Bakış Açısıyla İş Eğitimi Ve Güvenliğinin Değerlendirilmesi

Özet

Giriş: Amacımız üçüncü basamak bir acil servise başvuran iş kazası hastalarının, sosyo-demografik, klinik özelliklerini belirlemek ve yaralanmış işçinin bakış açısıyla iş eğitimi ve iş yeri güvenliğini değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Nisan ve Mayıs aylarında, 15 yaş ve üzerindeki, toplam 506 hastaya anket uygulaması yapıldı.
Bulgular: Ortalama yaş 33 yıl idi. En sık yaralanmanın olduğu sektör, metal ve metalden mamul eşya sanayiydi (%29,1). En sık kazanın gerçekleştiği saat, çalışmanın 6. saatiydi (%16,8). Yaralanmalar sıklıkla minördü (%85,8). En sık yaralanma mekanizması penetran (delici) yaralanmalardı (%35,6). En sık etkilenen bölge ekstremitelerdi (%51,8). Hastaların %95,5’i ayaktan tedavi ve taburcu oldu.
Lise mezunları, ilk ve ortaokul mezunlarına göre daha fazla iş eğitimi verildiğini belirtmiştir (p=0,001). İlkokul mezunlarına göre iş kazalarının en sık nedenleri, işyerinde gerekli önlemlerin alınmaması, yeterli tedbirlerin olmaması veya işyerinin stresli olmasını daha fazla ifade ettikleri saptandı (p=0,016). 15–25 yaş grubunda olan veya çalışma süresi 6 ayı geçmeyen çalışanların, diğer tüm çalışanlara göre daha sık kaza yaşadıkları gözlendi (sırasıyla p=0,002, p=0,001).
Sonuç: Çalışmamız düşük eğitim düzeyine sahip vasıfsız işçilerin, yeterli iş eğitimi almadıklarını, iş yeri güvenliği yetersiz ve stresli iş ortamlarında çalıştıklarını göstermektedir.