Özet

Amaç: Ani kardiyak ölüm (AKÖ) kalbe bağlı nedenlere bağlı kısa sürede meydana gelen beklenmeyen ve erişkin hasta populasyonun en sık karşılaşılan mortalite nedenidir. Bu patolojinin tamamıyla elimine edilip ve önüne geçilemeyeceği kesin olmasına karşın hedef kurtarılabilecek hayat sayısını arttırmaktır. Bu çalışmanın amacı Türkiye'de eğitim hastanesinde görev yapan hemşirelerin erişkin/pediatrik temel yaşam desteği (TYD) ve ileri yaşam desteği (İYD) bilgilerini değerlendirmek ve diğer ülkelerdeki meslektaşlarıyla karşılaştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Eğitim hastanesinde görev yapan toplam 54 hemşirenin pediatrik/erişkin TYD ve İYD bilgi düzeyleri, 21 sorudan oluşan eğitim öncesi bir test ile değerlendirilip, 6 saatlik eğitimin ardından tekrar test uygulandı.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen hemşirelerin yaş ortalamaları 24,51±5.47 (%95 CI 22.43-26.59) ve 30'u (%51.7) cerrahi bilimler kliniklerinde görev yapmaktaydı. Tüm katılımcıların %79.3'ü (n=46) mezun olmadan önce TYD eğitimine katıldığı ve toplamın %62.1'inin (n=18) bu eğitimi bir yıl içinde aldığı belirlendi. Hemşire sadece %10.3 (n=6)'nün şimdiye kadar bir hastaya TYD/İYD yapmak zorunda kaldığı bulundu. Eğitim öncesi doğru yanıt ortalaması 7.72±2.10 (%95 CI 6.92-8.52) ve eğitim sonrası 14.34±1.54 (%95 CI 13.76-14.93); başarı yüzdeleri sırasıyla %36,7 ve %68,3 bulundu (p<0.05). Daha önce resüsitasyon uygulaması, TYD eğitimi alması, cerrahi ya da dahili klinik bilimlerde çalışması hemşirelerin başarı oranlarını etkilemediği tespit edildi.
Sonuç: Hemşirelerin TYD ve İYD bilgilerini sürekli güncel tutabilmeleri, hekim varken ona yardımcı, olmadığında ise tek başına cesaretle resüsitasyona katılabilmeleri için hem mezuniyet öncesi hem de mezuniyet sonrası hizmet içi eğitimlerin teorik ve pratik olarak en az 6 ay arayla tekrarlanması gerekmektedir.